بگذار سر به سینه ی من تا بشنوی

بگذار سر به سینه ی من تا بشنوی
اشتیاق دلی درد مندرا
شاید که بیش از این نپسندی
بکار عشق
آزار این رمیده ی سردرکمند را
بگذارسر به سینه ی من تا بگویمت
اندوه چیست عشق کدام است غم کجاست؟
بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان
عمری ست در هوای تو از آشیان جداست
دلتنگم آن چنان اگر بینمت بکام
خواهم که جاودانه بنالم بدامنت
شاید که جاودانه بمانی کنارمن
ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت
فریدون مشیری

قصّه مردی که تنها بود

قصّه مردی که تنها بود

آی پرستوها ...
خوش خبر باشید
از کدامین کشتزار دور می آئید ؟
بالتان را خسته میبینم ، فرود آئید
روی بام خسته ام لختی بیاسائید
من شما را لانه خواهم داد
من شما را قصه خواهم گفت
قصّه مردی که تنها بود
قصّه مردی که نامش روزگاری بر زبانها بود
آی پرستوها
آی پرستوها که پیک شاد و امیدید
سینه تان خالی زهر اندوه
با سرود چه چه های شاد
خانه ام را روح بخشیدید
دور از غوغا و از فریاد
من شما را لانه خواهم داد
من شما را قصه خواهم گفت
قصه ی مردی که از خود عشق را رانده ست
قصه ی مردی که اکنون سایه ای از او به جا مانده ست
آی پرستو ها
بهار سبزتان جاوید
این بهاران را بشکر آنکه آزادید
پیش من باشید
سقف ایوانم ، کنار آن ستونی که سیاه از یادگاری هاست
من شما را لانه خواهم داد
من شما را قصه خواهم گفت
قصّه ی مردی که روحش خالی از شادیست
قصّه ی مردی که روزی بود و دیگر نیست

یاس شمالی

اینجا دقیق ، کوچۀ یاسِ شمالی است
آری! درست جایِ قرار این حوالی است!

نانوایی آن طرف، سرِ کوچه مشخّص است
در این طرف مغازۀ آقا جلالی است!

در انتظار مانده ام امّا نیامدی
چشمم دوباره خیره به آن جایِ خالی است!

ما را ببین ستارۀ مان هم در آسمان
دنباله دار و تیره ای از نسلِ هالی است!

لعنت به.... انتظار! الهی سَقَط شود!
اعصابِ خردِ من سرِ این بی خیالی است

دیدم که دستِ پیش گرفتی به هر جهت
این شیوه بدترین روشِ ماستمالی است!

کی؟ کِی؟ کجا؟ چرا؟ چه قراری؟ کدام قول؟
جالب که لحنِ پاسخت اصلاً سؤالی است!

گویا در این قضیّه بدهکار هم شدم!
انکار کردنت خودمانیم! ..... عالی است!

با آن پیامکت که امیدی دوباره داد!
بی شک حضورِ تو پس از این احتمالی است!

ملت نئجه تاراج اولور اولسون

ملت نئجه تاراج اولور اولسون نه ایشیم وار !
دشمنلره محتاج اولور اولسون نه ایشیم وار !

سس سالما یاتانلار آییلار قوی هئله یاتسین
یاتمیشلاری راضی دگیلم کیمسه اویاتسین
تک-تک آییلان وارسا دا حق دادیما چاتسین
من سالیم اولوم جمله جهان باتسا دا باتسین

ملت نئجه تاراج اولور اولسون نه ایشیم وار !
دشمنلره محتاج اولور اولسون نه ایشیم وار !

سالما یادیما صحبت تاریخ جهانی
ایام سلفدن دیمه سؤز بیرده فلانی
حال ایسه گتور میل ائلیوم دولمانی نانی
مستقبلی گؤرمک نه گرک عمردور فانی

ملت نئجه تاراج اولور اولسون نه ایشیم وار !
دشمنلره محتاج اولور اولسون نه ایشیم وار !

اولاد وطن قوی هئله آواره دولانسین
چیرکاب سفالتله الی باشی بولانسین
دول عورت ایسه سائله اولسون،اودا یانسین
آنجاق منیم آوازه شأنیم اوجالانسین

ملت نئجه تاراج اولور اولسون نه ایشیم وار !
دشمنلره محتاج اولور اولسون نه ایشیم وار !

هر میلت ائدیر صفحه ی دنیاده ترقی
ایلر هره بیر منزل ماواده ترقی
یورغان دوشه گیمده دوشه گر یاده ترقی
بیزده ائده ریک عالم رویاده ترقی

ملت نئجه تاراج اولور اولسون نه ایشیم وار !!!
دشمنلره محتاج اولور اولسون نه ایشیم وار !!!

میرزه علی اکبر صابیر 

نمی گویم...!

نمی گویم...!
رفت در نزد شیــخ ، تــازه مرید
بــه دو زانـــو نشست و با تمجید

گفت:ای خلــــق را مــــراد نکو
آن قَدَر زار و خستـه ام کـه نگو

شیـــخ گفتـا:خـوش آمـدی سویم
باشد ای جان من!...نمی گویم!